Van 15 tot en met 19 september is het Ulfts Gemengd Koor op reis geweest naar Leipzig. hier heeft het UGK niet alleen andere koren ontmoet, maar ook opgetreden. In dit reisverslag leest u de belevenissen van onze leden en nog veel meer.
Donderdag 15 september
Doetinchem. Om half 9 stapten de eerste 10 koorleden met aanhang de extra lange bus in en vertrokken richting Zwarte Plein in Ulft om de rest van het koor op te halen.
Leo, Stien en Willemijn zwaaiden de bus uit en wensten iedereen een gezellige koorreis toe. Helaas kon Fenna door ziekte niet mee. Dat was heel triest voor haar want zij had zich er erg op verheugd.
Het was een zonnige en warme dag maar gelukkig werkte de airco in de bus goed. We maakten kennis met onze vrouwelijke chauffeur Jolanda, een stoere en ervaren vrouw die van wanten weet. Zij rijdt al 17 jaar “op de bus” en heeft ook veel internationale ervaring.
De beenruimte in de bus was aan de krappe kant maar de stemming zat er goed in ondanks dit ongemak voor de lange mensen. Tijdens de busstops kon iedereen gelukkig de benen strekken. Tijdens de lunch kreeg Liesbeth hete koffie over haar buik waardoor zij de rest van de reis een plastic zak met ijs op haar buik hield. Het liep gelukkig met een sisser af.
Wij kregen een boekje uitgereikt met heel veel Oudhollandse liedjes. Onderweg werd er dus lekker gezongen. Ook werd dit boekje tijdens de Bonte Avond veelvuldig gebruikt.
60 km voor Kassel ontstond een file van zeker een uur waardoor we pas om 18.30 uur in hotel Ramada in Leipzig aankwamen.
Het buffet dat om 20.00 uur voor ons werd geopend, zag er geweldig uit evenals de comfortabele kamers. Na deze vermoeiende dag ging het grootste deel van ons gezelschap vroeg slapen.
RAMADA HOTEL
Vrijdag 16 september
Na een heerlijk ontbijtbuffet vertrok de bus richting centrum van Leipzig voor een stadswandeling onder leiding van 2 Nederlands sprekende gidsen. Eén gids woont al lang in Leipzig maar is geboren en getogen in Brabant.
Het was mooi weer, wat bewolkt en de groep werd gesplitst in 2 subgroepen. De gids vertelde uitgebreid over Leipzig als handelsstad. Ook als cultuur- en universiteitsstad is Leipzig belangrijk geworden.
Nicolaikirche
Vanaf de Rheinstrasse vertrok onze groep onder leiding van gids Utta richting Nicolaîkirche. We bezochten de Augustusplatz met belangrijke gebouwen als het Gewandhaus en de gebouwen van de universiteit. In 1950 werd de Paulinerkerk op de Augustusplatz door de communisten opgeblazen. Als herinnering aan de kerk is de gevel, zoals die toen was, nagebouwd en voor de nieuwe gebouwen van de universiteit gezet.
De val van de Muur werd in 1989 ingeleid door de beroemde ‘maandagmorgen-demonstraties’. De demonstratieklokken herinneren elke maandag om 18.35 uur aan de maandagdemonstraties van de ‘vreedzame revolutie’ welke plaats vond in de nadagen van de DDR. Leipzig heeft heel veel facetten. Zeker als muziekstad telt Leipzig mee; denk aan het Mendelssohnmuseum en het Bachmuseum. Ook bekeken wij het schitterende gebouw van het Neue Opernhaus. Ook trekken jaarlijks beurzen en festivals vele bezoekers.
Het indrukwekkende Hauptbahnhof is vooral ook architectonisch van belang. Voorts gaf de gids uitleg over de handelsgebouwen rondom de Marktplatz. Het oude raadhuis is het meest in het oog springende gebouw en symbool voor de stad. Het is een renaissancegebouw dat nu dienst doet als Stedelijk Historisch Museum.
We dwaalden verder in het centrum en zagen het oude raadhuis op de Markt en het nieuwe raadhuis op de Burgplatz. Verder zagen we onderweg heel veel boekwinkeltjes en souvenirwinkels die uitnodigden om er binnen te stappen. Dat werd ook op een later tijdstip zeker gedaan.
We bezochten een aantal winkelstraten w.o. de Grimmaïschen Strasse. We liepen naar de Naschmarkt met de Alte Handelsbörse en het standbeeld van Goethe.
We bezochten de beroemde Mädlerpassage en werden gewezen op de Auerbachs Keller waar Goethe graag een glaasje wijn dronk.
De rondleiding werd afgesloten bij de Thomaskirche met haar geweldige ‘art nouveau’ architectuur. Voor de kerk het standbeeld van Johann Sebastiaan Bach.
Johann Sebastian Bach
Zo werd in 1950 op Bach’s tweehonderdste sterfdag zijn overblijfselen vanuit het naamloze graf overgebracht en plechtig herbegraven in ‘zijn kerk’, de Thomaskirche, diezelfde kerk, waar hij jaren cantor is geweest.
Rond lunchtijd beëindigden beide groepen de stadswandeling en hadden wij enkele uren ter vrije besteding.
Om 16.30 uur verzamelde het gezelschap zich in de Rheinstrasse en vertrok per bus naar het Friedrich-Schiller Gymnasium voor een repetitie met het koor Modern Voices.
Dit jeugdige koor is zeer enthousiast en bracht onder leiding van de dirigente Corina Grote, met verve enkele songs ten gehore. Dit koor is ontstaan in 2002 en geeft jaarlijks een zomerconcert en 2 kerstconcerten in de Alte Handels Börse. De groep is in totaal 40 mannen en vrouwen groot.
Chris hield een toespraak in het Duits en overhandigde daarna aan de voorzitter, Cornelia Braune, een mooi bronzen beeldje van de ijzergieter die symbool staat voor de lange tijd dat de ijzerindustrie floreerde in Ulft. De mand met lekkernijen uit Ulft werd overhandigd aan de PR medewerkster van Modern Voices Britt Matk. De UGK leden kregen allemaal een typisch Leipziger Lerchen (leeuwerik), een bros gebakje dat heerlijk smaakte.
Ook UGK bracht enige nummers ten gehore maar ook samen namen wij enige nummers door. Ook zongen wij Asithi. Modern Voices kende dit nummer niet maar was zeer enthousiast.
Om ongeveer 18.00 uur vertrokken wij naar het Ramada hotel waar ’s avonds van een gezamenlijk buffet werd genoten en waar wij verder kennismaakten met leden van Modern Voices. Ongeveer 20 mensen van Modern Voices schoven aan.
Op voorstel van Gerard werd ’s-avonds in het restaurant Asithi gezongen samen met Modern Voices. Alle bezoekers van het restaurant reageerden enthousiast. Om 21.30 uur werd de avond afgesloten.
Zaterdag 17 september
Regenachtig weer. We brachten die ochtend een bezoek aan het Bachmuseum. Het museum was niet heel groot maar je waande je in die tijd waarin Bach leefde. Het museum was ooit het studiehuis van Bach. Ook nu weer werden we rondgeleid door Nederlands sprekende gidsen. De groep werd ook nu verdeeld in 2 groepen van 25.
In het museum hing een stamboom van de familie van Bach. In de loop der tijd was de familie steeds me
er uitgebreid. Die uitbreiding leverde enkele componisten op. Er stond een orgel met een bankje waar Bach nog heeft gezeten. Het orgel had nog diverse onderdelen die behoorden tot het oorspronkelijke model. Ook hingen er orgelpijpen waar je je oor tegen aan kon leggen zodat er werken van Bach te horen waren.
Een zeer indrukwekkende vitrine liet ons talloze muziekinstrumenten uit die tijd zien en horen. Aan de wanden hingen ingelijste handgeschreven werken en studieschriften van Bach. Geheimzinnig en zeer interessant was de schatkamer waar de eeuwenoude muziek wordt bewaard. De eeuwenoude perkamenten muziekstukken van Bach worden bewaard onder speciale omstandigheden waarbij temperatuur en vochtigheidsgraad van de oude documenten een grote rol spelen. Zijn studiehandschrift was onduidelijk en werd later door zijn vele kinderen gecorrigeerd.
Modern Voices
Om 14.00 uur was de repetitie gepland met Modern Voices in de Alte Handelsbörse, gevolgd door het concert dat om 16.00 uur begon. De zaal was vol en beide koren zongen “Fischlein unterm Eis”. Het klonk geweldig. UGK begon haar repertoire met het Zigeunerkoor waarna in rap tempo o.a. nummers als The Dance, This little light of mine, Java Jive, Suliko, Gabriellas Sang, Let my light shine bright ten gehore werden gebracht.
Modern Voices bracht moderne muziek ten gehore zoals Mamma Mia, Lady Madonna, The Rhythm of Live. De koorleden hebben goede en jeugdige stemmen. Zij zongen voornamelijk a capella.
Samen zongen wij Hallelujah en You raise me up. Tenslotte eindigden wij gezamenlijk met het nummer Asithi. We hadden een zeer dankbaar publiek en wij hadden een zeer tevreden gevoel. Het concert was geslaagd.
Alte Borse Leipzig.
Het was een geweldige middag geworden onder leiding van de dirigenten Gerard Rutjes en Corina Grote. Met Henk Bennink, piano en Sebastian Grote, slagwerk.
Zondag, 18 september
Een stralende dag en opluchting dat de regenbuien waren weggetrokken. Om 9.30 uur arriveerden wij in de Sint Laurentius kerk. Wij zongen boven op het koor bij het orgel. De kerk heeft een heel mooi indrukwekkend orgel. Henk was helemaal in zijn nopjes. De organist van de kerk gaf Henk aanwijzingen voor het gebruik. Cindy was behulpzaam en hielp Henk met het bedienen van het orgel dat een mooie klank bleek te hebben.
Om 10.30 uur begon de Eucharistieviering. Wij zongen de Missa Brevis van Jacob de Haan, Verleih uns Fried
Koren op de trap.
en, Gott ist die Liebe en Thanks be to God. Wat een mooie resonans ontstond er in deze kerk. Het bezoekersaantal was matig maar er waren wel veel kinderen. Ons koor was namelijk aangekondigd als kinderkoor! Foutje, het koor is wat ouder.
Na afloop werd op de trappen van de kerk een mooie groepsfoto van koor en partners gemaakt.
Gymnasium, Seminarie en St. Laurentiuskerk (in een gebouw)
Vervolgens vertrokken wij met de bus voor een rondrit in Leipzig en omgeving. Acht deelnemers stapten uit bij het Hauptbahnhof met een eigen programma: 6 mensen wilden een bezoek brengen aan het Mendelssohnmuseum en 2 wilden het enorme winkelcomplex in de Bahnhof nader bekijken.
De rest van het gezelschap maakte een rondrit door de stad en stopte bij het Markleeberger See waar vissersfeesten plaatsvonden. Aan de oever stonden heel veel marktstalletjes met gerookte vis en andere zaken. Het was er gezellig maar terug in de bus roken veel mensen naar vis want de vis walm hing overal boven de stalletjes.
Daarna werd koers gezet naar het 91 meter hoge Volkerenslagmonument. Daar vond van 16 tot 19 oktober 1813 een veldslag plaats waar Napoleon Bonaparte werd verslagen door een gezamenlijk leger van Russen, Pruisen, Zweden en Oostenrijkers. In 1913 werd dit monument ingewijd. Voor het monument ligt de ‘de zee van tranen’, een kunstmatig aangelegde vijver.
’s Avonds was de Bonte Avond in het hotel gepland. Tiny bedacht een nieuwe naam en voortaan wordt dit bij de volgende concertreizen de Blije Avond genoemd.
Er stond een heerlijk uitgebreid buffet klaar. We begonnen met een drankje en hapjes en we hadden er zin in. Vrolijkheid alom.
Het programma voor die avond was officieel geheim!
Er stond een elektrische piano en begonnen werd met het gezelschap te verdelen in een mannen- en een vrouwengroep die op afstand van elkaar stonden.
De vrouwen zongen het Vrouwen strijdlied en de mannen zongen het Mannen strijdlied op de wijs van Falderie, Faldera.
Het was dolle pret en vooral ook onze chauffeuse Jolanda droeg haar steentje bij.
Heel succesvol was het stukje van de Jantjes dat Bep, Martien, Els, Thea, Peter en Henny opvoerden. Martien was heel goed op dreef met zijn “vrouw met power, vrouw met ballen, lippen getuit, borst vooruit, neusje gesnuit…kan weer vooruit”. Het publiek lachte uitbundig en de tranen van het lachen biggelden bij sommigen over de wangen.
Annet, Leny en Frieda zongen op de melodie van een Braziliaans volksliedje een hele leuke tekst die Annet zelf had geschreven. De vrouwen in de zaal konden het refrein meezingen.
Heel leuk dit arrangement.
Astrid en Alma zongen een bewerkt lied van Simon en Garfunkel “the Sound of Silence”, begeleid door Henk. Het is een gevoelig lied waarvan de tekst nog steeds actueel is. Men vond het heel mooi.
Chris had een bijdrage in de vorm van een anekdote uit haar werkverleden waarin zij een collega van haar tegen een Duitse relatie hoorde zeggen dat hij de volgende dag vrij zou zijn omdat het dan in Nederland “Befriedigungstag” zou zijn. Hij realiseert zich te laat dat hij zich vergist omdat het “Befreiungstag” heet. Het hele kantoor lag toen in een deuk van het lachen.
Frieda en Frans waren als kinderen beiden lid van de Ulftse Nachtegalen. Ze zongen heel mooi een lied uit die tijd en werden begeleid door Henk.
Tussen alle zang en opgevoerde stukjes speelden Jan en Aloïs op hun harmonica’s liedjes uit het gele boekje waarin 70 vooral Oudhollandse liedjes waren opgenomen.
Cindy zong een mooi operettelied, begeleid door Gerard.
Maria haalde Gerard naar voren om een stukje voor te dragen in het dialect: Ode aan de man waarin zij de draak steekt met het ouder worden en het verval wat daaruit volgt. Het was een hilarisch stukje met teksten als: De heure greu-je ow uut de ore, smaak en reuk goat verlore. En van ow neus he’j heel veel last. Gin enen dröppel hult e vas. Ow broek, den is ook niet vlak. Den zit echt niet strak in ’t pak. En ontsnapt ow een wind uut ’t gat. Dan he’j meteen de bokse nat”.
Dolle pret in het publiek, ook Gerard kon er smakelijk om lachen. Het was een mooie afsluiting van een fijn verblijf in Leipzig. Om half 11 werd de avond afgesloten en zocht iedereen zijn kamer op want de volgende morgen stond het vertrek naar huis op stapel.
Maandag, 19 september
De reis terug naar huis begon niet goed. Ton en Alma moesten achterblijven omdat Ton, naar later bleek, een maag – darm infectie had opgelopen. Om acht uur ‘s-ochtend kwamen met loeiende sirene een ambulance en een noodartsen team bij het hotel aan! Zij vonden dat schromelijk overdreven maar goed, het is die dag twee keer gebeurd waarna Ton ‘s middags vanwege uitdroging naar het ziekenhuis werd vervoerd en aan diverse infusen werd gelegd. ’s-Avonds laat was hij gelukkig weer teruggekeerd naar het hotel maar kon die daaropvolgende dagen niet reizen. Kortom, een heel nare ervaring.
De bus vertrok die maandagochtend en werd door Alma uitgezwaaid. Iedereen had het er moeilijk mee omdat het adagium altijd geldt: samen uit, samen thuis. Pas vrijdag, 23 september keerden Ton en Alma per vliegtuig en taxi terug naar huis.
Tijdens de terugreis van het koor, ontstond er nog wel een heel vervelende situatie voor Wies, een ernstige valpartij. Zij viel bij het uitstappen over een stoeprichel plat op haar gezicht. Zij had wat kneuzingen en liep schrammen op in haar gezicht. Zij was volledig van de kaart maar had gelukkig niets gebroken.
Toen de bus aankwam bij restaurant Brauhaus bij Oberhausen, stond familie van Irrie haar op te wachten omdat haar broer zeer ernstig ziek was. Later is gebleken dat hij diezelfde dag nog is overleden.
De andere reizigers kregen in Brauhaus Zeche Jacoby nog een typisch Duitse maaltijd (schnitzel met patat of visfilet met Kartoffelsalat) in een rustieke (brouwerij) omgeving.
Iedereen liet het zich goed smaken en na het heerlijke toetje werd het bestuur door de koorleden, vertegenwoordigd door Jos, naar voren gehaald om hen te bedanken voor de wijze, waarop zij de concertreis georganiseerd hadden. Alles bij elkaar genomen is de reis heel goed verlopen, iedereen heeft het naar de zin gehad en de concerten zijn zeker geslaagd te noemen.
Ook veel dank voor onze dirigent Gerard en pianist Henk voor hun onvermoeibare inspanningen tijdens de repetities en concerten.
Verslag: Alma van Hoevelaak met medewerking van Liesbeth Bolk