Het UGK heeft opgetreden in zorgcentrum Antonia. Hier lees je het verslag van ons optreden.
Midden februari zijn de eerste besprekingen gevoerd met de Activiteitenbegeleidster Karin Pasterkamp om daar te zingen op maandag 19 december 2016. Goed dat we er zo vroeg bij waren, omdat het Antonia jaarlijks aanvragen van veel koren uit de regio krijgt om daar een concert te geven. Nadat in september en oktober de nodige contacten zijn geweest, heeft Henk Bennink in december de piano ter plaatse bespeeld en geschikt bevonden.
Om half zeven zijn we in een kantoorruimte in het grote gebouw bij elkaar gekomen om in te zingen, er stonden karaffen water klaar en we konden de nodige stem- en ademoefeningen doen. Kort voor zeven uur zijn we naar de Kroezenhoek gelopen, waar een vijftigtal bewoners en een groot aantal vrijwilligers klaar zaten om naar het concert te luisteren. Karin Pasterkamp hield een korte toespraak en Maria heeft ook nog een speechje gehouden om het koor, de dirigent en de pianist voor te stellen. In grote lijnen zongen we dezelfde liederen uit het repertoire van 18 december, maar bijzonder aandachtig werd er geluisterd naar het tedere Mariä Wiegenlied, de prachtige pianoklanken bij Bach’s Wohl mir, dass ich Jesum habe, het indrukwekkende en toch simpele lied Christmas Lullaby van Rutter en het aangrijpende Wiegenlied der Hirten.
Bij de samenzang van de oude kerstliederen: Wij komen tesamen, Nu zijt wellekome, De herdertjes lagen bij nachte en het Eer zij God in deze dagen bleek wel weer, dat de mensen die liederen nog allemaal kenden en de teksten van alle coupletten vast in hun hoofd hadden. Wie mee kon zingen, zong ook mee en je kon zien, hoe ze ervan genoten.
Een van de bewoners vroeg aan Gerard: “Meneer, U zingt toch nog Stille Nacht?” en Gerard kon hem gerust stellen. Dit traditionele kerstlied stond natuurlijk ook op ons programma!
Onze dirigent heeft alle liederen kort en duidelijk toegelicht en hij deed dat met merkbare empathie en met kennelijk plezier. Er ontstond in de loop van het concert een bijzondere sfeer en je kon zien, hoeveel het met de mensen deed: ze werden levendiger, keken met stralende ogen en waren er helemaal bij. Wat doet het deze kwetsbare mensen toch goed als ze even aan mooiere dagen worden herinnerd en zich daarin geborgen voelen!
Het was fijn om daar gezongen te hebben en ook wij hebben er zeer van genoten. Het was een voorrecht om de bewoners blij te hebben kunnen maken, tenminste zo heb ik het ervaren.
CvdM december 2016