t Is veurjaor april ’ en al zo heit wat gek is dat, iets van de laatste jaoren? Iets van de laatste tied? Het `t te maken met `t bruuikas effect? De aarde wòd warmer de zeespiegel stijgt. Wat een drama now zun wi-j geneigd te denken dat de wereld vergeet. Maor wiè mik dat uut? Een mens mot alleen leren zien eigen rotzooi op te ruumen.Niet meer gebruuken dan neudig is, goed is goed, De grote Amerikaanse aasgieren de baas blieven. Laoten die hun eigen pieren en wormen ook zelf maor nuttigen. Maor ak now bekiek doen wi-j dat bes al heel netjes. Vòl better dan veur vieftig joar gelei-en . toen `t ongedierte uut de vuilnis emmers aan de weg kraopen en die arme vuilnis kèals d`r met de neus boven de vuilnis emmers in de vuilnis wagen mosten gooien, vaak stonden d`r nog andere dingen vlak langs, of ze dat ook effen met wollen nemmen. Op o.a. de akelose weg wed d`r van alles gedumd, van huus afval tot batteri`jen verf afval en wat al niet meer.
En dan alle kleurstoffen die toegevoegd werden aan onze consumptie. Ik herinner mien nog de knal gèle vermecellie, `t snoep veur de kinderen, puur vergif. En dan de eiken holt ràzje, alles mos van eiken holt zun, dan koj d`r ow hele leve met doen. Nao tien jaor vonden de meesten d`r niks meer an, weg massief holt, wegoerbos met genees krachtige kruiden, behalve de drugs wist men te warderen, Nao gemaak in pillenvorm, ect puur handel. Tot `t terug halen van natuur produkten alternatiev wòd genoemd. D’r kwam kunstof plastic, pure olie handel, ‘t kon niet op. Kasse boel en gèèn onkruud dat verdelgen wi`-j effen. Plaats maken veur woning bouw hele projecten gingen aover de teken taofel, hele wijken as paddestoelen uut de grond. Lève de produktie. Werk aan de winkel, mik niet uut hoe old a-j bunt. In middels jaoren 60 – 70 van de veurige eeuw, ik vond d’r geen zak an en wed d’r enigszins in wegespuuld.
Now geniet ik van disse tiet vol mooier en bèter en liever veur onze natuur. En ik stoor mien niet aan `t stelletje wereld machthebbers, van wie is de baas? Een kinderspel. Een oer old spelletje al vanaf de prè-historie, besluipen, veroveren, de beste wapens maken, `t veur zichzelf en gezin hollen en bewaken en aanzien verheffen hoe meer veren en ringen en kleur was de baas en mos zich waor maken met een hele grote mond en onderdrukking. Terug kroepen in hun grot, afgelegen van iedere ontwikkeling. Een klein volkje dut dit nog, maor waor zun wi-j bang veur? Laot ze `t lekker uutvechten, mensen die hier d’r an proberen te ontkommen doen echt niet zo gek, maor lèven nog in angst. Die paar met een grote bek; gewoon opsluuten en terug in hun oergrot plaatsen.
De wereld dreit deur. Moeder natuur bepaald of `t heit zal wodden of niet, waor sneeuw of regen vult wat de zee uutspookt, geven of nemmen, aardbevingen zunt zo old as de aarde zelf. Moeder aarde kik niet op een paar centen. Laot geld de mens niet de baas wodden, maor red mekaar, dan kump alles bes goed. Zij hef `t veur `t zeggen. De mens is bes wel op de goeie weg, um zich aan te passen. Ik wel, veur dat effen dat ik d`r van kan genieten.
Liesbeth Bolk